قدم یازدهم

ما از راه دعا و مراقبه خواهان ارتقاء رابطه آگاهانه خود با خداوند، بدان گونه که او را درک می کردیم شده و فقط جویای آگاهی از اراده  او برای خود و قدرت اجرایش شدیم.

قدم یازده می گوید که ما دارای یک رابطه آگاهانه با خداوند بدان گونه که او را درک می کنیم می باشیم و حال وظیفه ای که پیش رو داریم ارتقای آن است . ما رابطه آگاهانه خود با نیروی برتر و توسعه آن را از قدم دو آغاز کردیم .

در قدم سه آموختیم که به آن نیرو جهت راهنمایی اعتماد کنیم و در روند کارکرد باقی قدم ها بارها و بارها به آن نیرو اتکا نمودیم . هر بار که از نیروی برتر خود کمک خواستیم ، در واقع رابطه خود را با آن نیرو بهتر کردیم . قدم یازده بر این مسئله تکیه می کند که دست بلند کردن به سوی خداوند بدان گونه که او را درک می کنیم یا اگر ساده تر بگوییم ، دعا کردن یکی از موثرترین راه ها برای ایجاد رابطه با خداوند است .

راه دیگری که در این قدم پیش روی ما گذاشته شده مراقبه است . در این قدم لازم است که در مورد مفهومی که دعا و مراقبه برای ما دارد ، در خود کاوش کنیم و اطمینان حاصل نماییم آن مفهوم انعکاس دهنده طریق روحانی ما می باشد.

قدم یازدهم این فرصت را برای ما به وجود می آورد تا بتوانیم طریق روحانی خود را پیدا کنیم ، یا اگر قبلا به آن دست یافته ایم ، آن را پالایش کرده و ارتقا دهیم . اقداماتی که ما در راه پیدا کردن طریق روحانی خود ، یا پالایش و ارتقاء آن انجام می دهیم و نوع پیمودن این طریق تا اندازه زیادی به فرهنگ اجتماعی که در آن زندگی می کنیم ، تجربه گذشته ما با روحانیت ، و نیازها و شرایط شخصی ما بستگی دارد.

ده قدم اول ، را برای ارتقاء رابطه آگاهانه ما با خداوندی که خود درک می کنیم فراهم کرده است و زیر بنای دسترسی به اهداف مثبت دیرینه ما می باشد .

پس از رسیدن به این مرحله از برنامه روحانی مان که در اثر تمرین ده قدم اول حاصل شده است ، اکثر ما میل به دعا و مراقبه را پیدا می کنیم . حالت روحانی ما ، اساس اصلی بهبودی موفقیت آمیزی است که رشد نامحدودی را با خود به ارمغان می آورد.

بسیاری از ما وقتی به قدم یازدهم می رسیم ، شروع به فهم واقعی بهبودی می کنیم . در قدم یازدهم ، زندگی مفهوم عمیق تری پیدا می کند . ما تسلیم زمام امور ، قدرت به مراتب بیشتری پیدا می کنیم .

ماهیت اعتقادات ما ، تعیین کننده روش دعا و مراقبه ما خواهد بود . فقط باید مطمئن شویم که نظام اعتقادی ما برای مان کار می کند . در بهبودی ، نتایج مهم است . همان طور که قبلا گفته شد ، به محض این که ما وارد برنامه معتادان گمنام شدیم و خود را تسلیم بیماری خود کردیم ، گویی تمام دعاهای مان مستجاب شدند .

رابطه آگاهانه ای که در این قدم توصیف شده ، نتیجه مستقیم زندگی کردن قدم هاست . ما از این قدم برای ارتقاء و نگهداری از حالت روحانی خود استفاده می کنیم .

در آغاز ، وقتی ما به این برنامه آمدیم ، از یک نیروی برتر کمکی دریافت کردیم که جریان آن ، با تسلیم ما به این برنامه ، به حرکت درآمد . مقصود از قدم یازدهم این است که آگاهی ما از این قدرت ، افزایش پیدا کند و توانایی خود را برای استفاده از این منبع قدرت ، در زندگی جدیدمان افزایش دهیم .

ما هر چه بیشتر دعا و مراقبه رابطه آگاهانه مان را با خدای خود گسترش دهیم ، آسان تر می توانیم بگوییم : << باشد که اراده تو انجام شود نه اراده من >>. ما در وقت نیاز می توانیم از خدا طلب کمک کنیم ، تا زندگی مان بهتر شود .

ما خیلی آسان می توانیم دوباره گرفتار عادات سابق خود شویم . برای تضمین بهبودی و رشد خود ، باید بیاموزیم که زندگی مان را بر مبنای یک روال روحانی معقول ادامه دهیم . خداوند ، هیچ وقت به زور به کسی لطف نمی کند ، اما اگر از او بخواهیم ، به ما کمک خواهد کرد . با آنکه ما معمولا احساس می کنیم که چیزی در ما سریعا تغییر کرده است ، اما مدتی طول می کشد تا متوجه تغییرات زندگی خود بشویم . وقتی نهایتا از انگیزه های خودخواهانه خود دست برداریم ، با آرامشی که هرگز تصور آن را هم نکرده ایم ، آشنا خواهیم شد. اخلاقیات وقتی تحمیلی باشد ، آن قدرتی را که ما در صورت انتخاب زندگی روحانی ، پیدا می کنیم ، ندارد . بیشتر ما وقتی حال مان خوب نیست دعا می کنیم و به مرور می آموزیم که اگر همیشه دعا کنیم ، حالمان کمتر خراب می شود و اگر بشود ، شدت کمتری خواهد داشت .

دعا در میان گذاشتن مسائل مان با نیروی برتر است . بعضی وقت ها که دعا می کنیم ، اتفاق خارق العاده ای می افتد و ما وسایل ، راه و انرژی انجام کارهایی را پیدا می کنیم که فراتر از ظرفیت مان است . دعا و تسلیم روزانه ، قدرت نامحدودی به ما می دهد ، به شرط این که ایمان مان را حفظ و تمدید کنیم .

برای بعضی ، دعا کردن درخواست کمک از خدا و مراقبه ، به انتظار جواب نشستن است . ما می آموزیم که در مورد تقاضای چیزهای خاص به هنگام دعا ، بسیار مراقب باشیم . ما دعا می کنیم که خدا اراده خود را به ما نشان دهد و در انجام آن ما را یاری کند . در بعضی از موارد او اراده خود را آن چنان به وضوح آشکار می کند که ما هیچ مشکلی در تشخیص آن نداریم ، اما در موارد دیگر ، نفس ما آن قدر در خودمحوری غرق است که اراده خداوند را برای خود بدون مقاومت و تسلیم مجدد نمی پذیریم . در صورتی که برای رهایی از زیر سلطه عوامل منحرف کننده دعا کنیم ، کیفیت دعای مان معمولا بهتر خواهد شد و ما می توانیم تفاوت آن را حس کنیم . دعا کردن به تمرین نیاز دارد و باید به خاطر داشت که افراد ماهر ، متبحر به دنیا نیامده اند و برای مهارت خود زحمات زیادی کشیده اند . ما از راه دعا ، جویای رابطه آگاهانه با خداوند خود می شویم و با مراقبه این رابطه را برقرار کرده و به کمک قدم یازدهم از آن نگهداری می کنیم .

در سکوت لحظات مراقبه ، اراده خدا بر ما روشن می شود . ساکت کردن افکار از طریق مراقبه آرامش درونی خاصی را به همراه می آورد و ما را با خداوندی که در درون ماست مرتبط می سازد . دلیل اصلی مراقبه ، این است که بدون فکر آرام ، ارتباط با خدا ، حتی اگر محال هم نباشد ، بسیار مشکل است . لازم است افکار همیشه مشغول معمولی ، ساکت شوند تا بتوانیم پیشرفت کنیم . بنابراین هدف تمرینات مقدماتی ما ، ساکت کردن فکر است و باید بگذاریم افکاری که به مغزمان راه می یابند به مرگ طبیعی از بین بروند . وقتی قسمت مراقبه قدم یازدهم برای مان به صورت یک واقعیت در آید ، به مرور از افکار خود فارغ می شویم .

می گویند در صورتی مراقبه ارزش دارد که بتوانیم نتیجه آن را در زندگی روزمره خود ببینیم ، واقعیتی که در قدم یازدهم به وضوح مشخص شده است ، ” آگاهی از خواست او برای خود و قدرت اجرایش می باشد “ . برای آن عده از ما که دعا نمی کنند ، تنها راه برداشتن این قدم ، مراقبه است .

ما دعا می کنیم ، چون به ما آرامش می دهد و اعتماد به نفس و شهامت را به ما باز می گرداند و به ما کمک می کند که زندگی مان خالی از بی اعتمادی و ترس باشد.وقتی انگیزه های خودخواهانه خود را کنار بگذاریم و طلب راهنمایی کنیم ، صلح و آرامش را احساس می کنیم . ما شروع به تجربه همدلی و درک دیگران می کنیم ، چیزی که قبل از کارکردن این قدم ، برای ما ممکن نبود .

همان طور که جویای ارتباط شخصی خود با خدای خود می شویم ، شروع به شکفتن می کنیم ، درست مانند غنچه ای که زیر نور آفتاب آغاز به شکفتن می کند . به مرور متوجه می شویم که عشق خداوندی همیشه حی و حاضر و فقط منتظر پذیرش ما بوده است . ما حرکت خود را می کنیم و برکتی را که هر روز به رایگان به ما داده می شود ، می پذیریم و در می یابیم که اتکا به خداوند کم کم راحت تر می شود .

در اوایل ورود به این برنامه ، ما معمولا خیلی از چیزهایی را که ظاهرا خواسته ها و نیازهای مهمی به نظر می رسند ، از خدا می خواهیم ، اما در اثر رشد معنوی و ارتباط با نیروی برترمان به مرور متوجه می شویم تا وقتی که به نیازهای روحانی خود پاسخ دهیم ، مشکلات زندگی تا حد قابل تحملی تخفیف پیدا می کنند . وقتی فراموش کنیم که قدرت واقعی مان از کجا سرچشمه می گیرد ، به فوریت گرفتار همان الگوهای فکری و حرکاتی که کارمان را به این برنامه کشانده اند ، می شویم . به مرور تعریف جدیدی از ایمان و درک پیدا می کنیم و به مرحله ای می رسیم که می بینیم بزرگ ترین نیازمان ، آگاهی از خواست خدا برای خود و قدرت اجرای آن می باشد. ما خواهیم توانست چیزهایی را که شخصا ترجیح می دهیم کنار بگذاریم ، زیرا متوجه می شویم که خواست خدا برای ما از همان چیزهایی تشکیل شده که بیش از هر چیز دیگری ، برای مان با ارزش است . به مرور اراده خداوند برای مان تبدیل به خواسته واقعی خودمان می شود . این حالت ، حسی است و ممکن نیست که بتوانیم آن را با کلمات ، درست تشریح کنیم .

به مرور آمادگی پیدا می کنیم که بگذاریم دیگران خودشان باشند و دیگر احتیاج نداریم در مورد آن ها قضاوت کنیم . خواسته دخالت در هر امری ، ضرورت خود را از دست می دهد و ما که قبلا نمی توانستیم مفهوم پذیرش را درک کنیم ، امروز با آن آشنا شده ایم .

در طول روز هر چه پیش آید فرقی نمی کند و ما می دانیم که خداوند هر آن چه را که برای سلامت روحانی لازم داریم ، در اختیارمان گذارده است . برای ما اقرار به عجز آسان است ، زیرا خدا به اندازه کافی قدرت دارد که برای پاک ماندن و بهره مندی از رشد روحانی به ما کمک کند . خداوند به ما کمک می کند که حساب و کتاب خود را مرتب کنیم .

به مرور تشخیص واقعیت برای مان آسان تر می شود . از طریق تماس مداوم با نیروی برترمان ، جواب هایی را که بدان نیاز داریم ، می گیریم . ما قدرت انجام کارهایی را پیدا می کنیم که زمانی انجام شان برای مان ممکن نبود . ما به عقاید دیگران احترام می گذاریم . ما شما را تشویق می کنیم که مطابق اعتقادات خود جویای راهنمایی و کسب نیرو شوید .

از تجربیات اعضاء معتادان گمنام در مورد قدم یازدهم در تالار گفتگوی معتادان گمنام بازدید نمائید.

(برگرفته شده از کتاب راهنمای کارکرد قدم و کتاب پایه معتادان گمنام)

درباره معتادان گمنام منطقه یک ایران