خط مشی روابط عمومی ما بنا بر اصل جاذبه است تا تبليغ، ما لازم ست هميشه گمنامی شخصی خود را در سطح مطبوعات ، راديو و فيلم حفظ کنيم.
سنت یازده درباره خط و مشی روابط عمومی ما صحبت می کند . ما با جهان خارج از جلسات تماس داریم تا معتادان بتوانند ما را پیدا کنند . ما از واژه * روابط عمومی * استفاده می کنیم ، زیرا منظورمان بنا و حفظ رابطه با افراد و سازمان های خارج از NA است تا بتوانیم به معتادانی که خواهان بهبودی هستند دست پیدا کنیم . هدف ما در روابط عمومی همیشه یکسان است : ما می خواهیم معتادان به جلسات بیایند و معتادان گمنام را تجربه کنند . ما در جلسات معرفی برنامه ، یا پوستری در ایستگاه اتوبوس ، یا حتی در نشریات خود نمی توانیم حرفی بزنیم که جایگزین همدلی موجود در فضای بهبودی جلسات NA شود.
واژه *سطح * در سنت یازده ، اشاره به موقعیت نسبی به چیزهای دیگر دارد . سنت یازده به ما یاد آور می شود تا مجموعه مسایل را در رابطه با یکدیگر در نظر بگیریم و بین آنها برابری و رابطه برقرار کنیم .
بعضی اوقات این کار آسان و واضح است ، و بعضی اوقات چالشی که ما به وجود می آوریم هراس آور است . سنت یازده زمانی نوشته شده است که هنوز اینترنت وجود نداشت و حتی تلوزیون هم در سطح وسیع استفاده نمی شد . امروزه نحوه ارتباطات ما کاملا متفاوت است و رسانه هایی که ما از طریق آن ارتباط برقرار می کنیم دایم در حال تحول هستند .
بنابراین وقتی به جمله *در سطح مطبوعات ، رادیو و فیلم * بر می خوریم ، باید سوال کنیم : امروزه برابر و مساوی آنها چه هستند؟ چه چیزهایی *در سطح * مطبوعات ، رادیو و فیلم هستند که برنامه ما با آنها آغاز به کار کرد؟ زمانی که می خواهیم این سنت را به کار گیریم، لازم است تا به روح سنت و اصول نهفته در آن بپردازیم . مثلا اینکه حفظ گمنامی شخصی در سطح عموم به چه معنی است ؟ ما لازم است تا این سنت را با هوشیاری خاصی به کار گیریم .
جاذبه ما در این است که ما در نوع خود موفق هستیم. به عنوان گروه ، ما یک راه بهبودى عرضه مى کنیم و دریافته ایم که موفقیت برنامه ما واضح است و نیازى به تعریف ندارد، این تبلیغ ماست.
این سنت ، یادآورى مى کند که لازم است گمنامی شخصی را در سطح مطبوعات ، رادیو و فیلم حفظ کنیم و این به خاطر حفاظت اعضاء و همچنین حفظ آبروى معتادان گمنام است . ما به عنوان اعضاى معتادان گمنام ، در سطح رسانه هاى گروهى ، نام فامیل خود را افشاء نمى کنیم و بر روى صفحات آن ها ظاهر نمى شویم .
این سنت، مربوط به روابط ما با افراد خارج از انجمن است و براى ما مشخص مى کند که در سطح عمومى چطور رفتار کنیم. تصویرى که افکار عمومی از ما دارد ، همان چیزى است که ما آن را عرضه مى کنیم، یک راه موفق و ثابت شده براى ادامه زندگى بدون موادمخدر . با آن که ما مایل هستیم تا جایى که ممکن است به افراد بیشترى دسترسى پیدا کنیم و این مطلب برای مان اهمیت دارد ،اما براى حفاظت از خودمان، احتیاط در مورد تبلیغات ، نشریات و مطبوعاتى که ممکن است بدست عموم برسد، امرى حیاتى است.
جاذبه ما در این است که ما در نوع خود موفق هستیم. به عنوان گروه، ما یک راه بهبودى عرضه مى کنیم و دریافته ایم که موفقیت برنامه ما واضح است و نیازى به تعریف ندارد، این تبلیغ ماست.
این سنت، یادآورى مى کند که لازم است گمنامی شخصی را در سطح مطبوعات ، رادیو و فیلم حفظ کنیم و این به خاطر حفاظت اعضاء و همچنین حفظ آبروى معتادان گمنام است. ما به عنوان اعضاى معتادان گمنام ، در سطح رسانه هاى گروهى، نام فامیل خود را افشاء نمى کنیم و بر روى صفحات آن ها ظاهر نمى شویم. هیچ فردى چه داخل و چه خارج انجمن، نماینده معتادان گمنام نیست.
سنت یازده از ما می خواهد تا گمنام شخصی خود و همین طور رابطه NA با عموم را در نظر داشته باشیم . سنت یازده از ما می خواهد تا خویشتن دار باشیم . ما به دنبال جلب توجه به خودمان حتی زمانی که داریم معجزه بهبودی در زندگی شخصی خود مشارکت می کنیم ، نیستیم . به کار گیری گمنامی شخصی اجازه می دهد تا بهبودی ما خود را نشان دهد و کمک می کند تا از خطراتی که سخنگوی NA بودن به همراه دارد در امان باشیم . سنت یازده به ما می گوید که حقیقت کافی است ، هر نوع تبلیغی باعث کمرنگ شدن واقعیت و از دست رفتن قدرت آن می شود .
سنت یازده درباره گمنامی شخصی و نگه داشتن عضویت مان در NA را به عنوان یک مسئله شخصی صحبت می کند ، و سنت دوازده نیز از گمنامی به عنوان اساس روحانی تمام سنت ها یاد می کند . احترام گذاشتن به گمنامی خود و دیگر اعضا یک مسئولیت بزرگ است . در اوایل بهبودی ممکن است برای ما مهم نباشد که افراد خارج از NA بفهمند که ما معتاد هستیم . اگر گمنامی ما برای یک بار هم شکسته شود ما دیگر نمی توانیم آن را ترمیم کنیم . اگر خانواده یا صاحی کار ما این مسئله را بفهمند ، دیگر کاری نمی توان کرد . برای بعضی از ما گمنامی شخصی حیاتی است . اشاره کردن به اتفاقی و سهل انگارانه به آن نیز می تواند شرایط شغلی یا خانوادگی ما را به خطر بیندازد . اگر ما حق انتخاب را از دیگر اعضا بگیریم ، در اصل فرصت تصمیم گیری را از ایشان دزدیده ایم .
اگر مردم بدانند که ما در NA هستیم ، خواه ناخواه نماینده NA به حساب می آییم . سنت یازده به ما می گوید که اگر انتخاب کنیم عضویت خود را فاش سازیم ، ملزم به حمایت از آبرو و اعتبار عمومی NA هستیم . حتی اگر اصرار داشته باشیم که نماینده NA نیستیم ، باز هم از نظر عموم نماینده به حساب خواهیم آمد . یک عضو مشارکت می کرد که : ” هربار که برای برگزاری جلسه به زندان می روم ، از نظر زندانیان و زندانبان ها نماینده NA به حساب می آییم . هر باری که تی شرت NA را به تن می کنم ، لازم است آگاه باشم که اعمال من خوب یا بد ، حضوری یا آنلاین از دیدگاه بیننده به روی برنامه ما تاثیر می گذارد . لازم است تا من رفتار درستی داشته باشم ، هنگامی که می دانم رفتارم ممکن است بر عقیده کسی درباره NA تاثیر بگذارد .” استفاده از رسانه های اجتماعی بیش از آن که فکرش را بکنیم ، ما را در معرض دید عموم قرار می دهد . به قول معروف در انجمن : ما ممکن است تنها کتاب پایه باشیم که کسی می خواند . هر یک از ما هر بار که در جامعه حاضر می شویم ، به نوعی درگیر روابط عمومی هستیم . اگر بعد از جلسه به یک رستوران برویم ، رفتار ما حاوی پیام برای دیگران است . وقتی تی شرت یا زیورآلات NA استفاده می کنیم یا با صدای بلند درباره بهبودی و اعتیاد صحبت می کنیم ، مردم متوجه ما هستند . آگاهی از اینکه ” ما خود نوعی روابط عمومی هستیم ” یک دلیل دیگر برای تمرین اصول در تمام امور زندگی است .
مردم هنگامی که می بینند برنامه در زندگی ما کار کرده است ، به سمت NA جذب می شوند . ما تظاهر نمی کنیم که بهبودی به ما یک زندگی کامل و عاری از درگیری داده است ، اما این واقعیت که ما اغلب به مشکل بر می خوریم و آن را پاک پشت سر می گذاریم ، بهبودی را جذاب می کند . یکی از اعضا می گفت : ” خواهرم مرا به زور به جلسات می برد ، که هیچ وقت فایده نداشت . اما در طی سالیان من شاهد بودم که زندگی او در حال تغییر است و فهمیدم NA کار کی کند . زمانی که آمادگی لازم را پیدا کردم ، او برای من الگوی قدرتمندی بود . ” اگر یک معتاد نخواهد پاک شود ، کمکی از دست ما بر نمی آید . اگر از تحت فشار گذاشتن دیگران جهت قبول کردن روش ما خودداری کنیم ، به احتمال زیاد آنها زمانی که به کمک نیاز داشته باشند به سراغ ما خواهند آمد . ما ضمانت و وعده دروغ نمی دهیم ، اما خود را در دسترس دیگران قرار می دهیم تا اگر معتادی آمادگی لازم را داشت ، بتواند ما را پیدا کند .
اگر سعی کنیم گمنامی را با داشتن غروری متورم تمرین کنیم ، آزار خواهیم شد . این درد نشانه آن است که ما هنوز جا برای رشد کردن داریم . لازمه رعایت گمنامی شکستن غرور است . تمرین بی نام بودن ما را به سوی درک عمیق تری از ایثار رهنمون می سازد . توسط رعایت گمنامی ما مسایلی را تجربه می کنیم ، مانند : انجام کارهای درست بدون اینکه کسی بفهمد ، خدمت کردن بدون اینکه کسی متوجه شود و حفظ اعتماد دیگران به خودمان ، ما نعمت بخشش آزادانه را تجربه می کنیم . ما احساس درستکاری را تجربه می کنیم ، و درک می کنیم که شخصیتی داریم بدون اینکه لازم باشد کسی به ما بگوید . اکثر چیزهایی که درباره گمنامی در NA نوشته شده است ، آن را به عنوان قربانی کردن به تصویر کشیده است . اما در واقع گمنامی یک نعمت و آزادی است .
وقتی که ما به گمنامی خود احترام نگذاریم ، صدمه روحانی حاصل از آن می تواند ما را مریض کند . ما با ضعیف و بی دفاع بودن ، درخواست کمک کردن و اعتماد به دیگران به دلیل آنکه خود هیچگاه معتمد و راز دار دیگران نبوده ایم ، مشکل داریم . اگر خود را اختیار دار برای NA یا همه کاره در NA بدانیم ، خود را از دیگران جدا کرده ایم که در نهایت به این معنی است که خود را منزوی نموده ایم . ما به خود اجازه می دهیم تا یک انسان باشیم و خود را از نیاز به اینکه همیشه حق با ما می باشد رها می سازیم . هیچ یک از ما سخنگوی NA نیستیم .
(برگرفته شده از: اصول راهنما روح سنت های ما و کتاب پایه معتادان گمنام)
سنت یازدهم معتادان گمنام NA
