منافع مشترك ما می بايست در رأس قرار گيرد. بهبودی شخصی به وحدت NA بستگی دارد.
اولین سنت ما ، مربوط به اتحاد و منافع مشترک است . یکی از مهم ترین نکات زندگی جدید ما این است که ما جزیی از یک گروه معتادان در حال بهبودی هستیم . بقای ما ، مستقیما به بقای گروه و انجمن بستگی دارد . برای حفظ اتحاد انجمن معتادان گمنام ، ثبات گروه ، اهمیت حیاتی دارد . در غیر این صورت ، کل انجمن از هم پاشیده شده و فرد نابود می شود .
قبل از پیوستن به معتادان گمنام ، امکان بهبودی برای ما وجود نداشت . این برنامه می تواند کاری را برای ما انجام دهد که خود قادر به انجامش نیستیم . ما جزی از گروه شدیم و فهمیدیم که می توانیم بهبود پیدا کنیم . ما دریافتیم که کسانی که عضویت فعالانه خود را در این انجمن ادامه نداده اند ، با راه پر مخاطره ای روبرو بوده اند . در این برنامه ، هم گروه برای فرد با ارزش است و هم فرد برای گروه . ما هرگز لطف و توجه خاصی را که در این برنامه به ما داده شده است ، تجربه نکرده بودیم . در اینجا کسی نمی گوید علی رغم آنچه که هستید شما را دوست داریم و می پذیریم ، بلکه ما را درست به خاطر همانی که هستیم دوست دارند و می پذیرند . هیچ کس نمی تواند عضویت ما را باطل کند ، یا وادار به کاری کند که مایل به انجامش نیستیم . ما این طریقه زندگی را از راه الگو برداری از یکدیگر ، دنبال می کنیم ، نه دستور و فرمان . ما با در میان گذاشتن تجربیات خود ، از یکدیگر درس می گیریم . در دوران اعتیاد ، ما همیشه امیال شخصی خود را در راس امور قرار می دادیم ، اما در انجمن معتادان گمنام متوجه می شویم که هر چه به نفع گروه است معمولا به نفع ما هم هست .
تعهد ما نسبت به اتحاد در معتادان گمنام ضروری است . گمنامی اساس روحانی ما است و اتحاد نیز چارچوب اجرایی است که ما را به یکدیگر پیوند می دهد. تک تک ما به یکدیگر نیاز داریم ، اتحاد یک نیروی فعال و اصلی است که ما باید به کار بگیریم . با رعایت اتحاد ما مکانی امن جهت تسلیم شدن و توانی فراتر از تصور برای اجرای اراده نیروی برترمان پیدا می کنیم .
اتحاد کلید بقای ما و آغاز وقوع معجزات برای ما است . تمرین اتحاد می تواند به سادگی یک لبخند آشنا ، اما در عین حال یکی از سخت ترین کارها برای ما باشد . برای خیلی از ما که در ابتدای پیوستن به انجمن ، انسان های منزوی ، ترسو و پر از رنجش بودیم ، داشتن * منافع مشترک * غیر قابل تصور بود . بهبودی شخصی ما به اصولی بستگی دارند که ما قبلا هرگز تجربه نکرده بودیم و تمرین اتحاد عملی از سر ایمان است .
قرار دادن منافع مشترک در راس ، راهی برای خروج ما از خودمحوری است که هسته اصلی بیماری مان است . زمانی که کمتر درباره خود فکر می کنیم و بیشتر در فکر همدردان خود هستیم ، به اتحاد NA کمک کرده ایم . ما اختلافات خود را کنار می گذاریم و به یک تازه وارد کمک می کنیم . دوستی ها از اختلافات جان سالم بدر می برند و محکم و قوی می شوند . کم کم اعتماد پیدا می کنیم که NA به اندازه کافی قوی هست تا ما را در آغوش خود نگه دارد .
ما ممکن است آنقدر از اشتباه کردن بترسیم که برای هر گونه ریسکی دو دل باشیم . این ترس ممکن است ما را در زندگی مان ، گروه مان و تلاش مان برای رساندن پیام سست کند . بعضی اوقات بهبودی به معنی انجام اشتباهات جدید به جای تکرار اشتباهات قدیمی است . هیچ راهی برای اجتناب از دردهایی که باعث رشد نیز می شوند ، نیست . اگر چه ما همیشه خواهان انجام کارهای درست هستیم ، اما بهترین درس های زندگی را از اشتباهات خود می گیریم . البته اگر برای آموختن تمایل داشته باشیم .
توصیف سمبل ما در کتاب پایه می گوید که زمینه و پایه این سمبل نشانگر یک برنامه جهانی است که ” در درون خود فضای کافی برای حضور هر نوع معتاد در حال بهبودی را دارد. “ معتادان گمنام به معتادان سراسر دنیا علی رغم هر نوع تفاوت واقعی یا غیر واقعی که می تواند ما را از هم جدا سازد ، امید زندگی بهتر می دهد . برای ما آسان تر است که با معتادانی که دور دست ها هستند ، احساس اتحاد کنیم تا آنهایی که از نزدیک می شناسیم با ایشان خدمت می کنیم . اتحاد فقط یک احساس خشک و خالی نیست ، بلکه تصمیم و اراده ای است که به اعمال و رفتار ما شکل و سمت و سو می دهد.
منافع مشترک عبارتی است که بیشتر درباره آن حرف می زنیم به جای اینکه واقعا آن را درک کنیم .منافع مشترک بیشتر به معنی سلامتی ، خوشی ، آرامش و رفاه است . بعضی اوقات نیز به معنی امنیت و شادی است .
وقتی که در سنت یک پیشنهاد می شود که منافع مشترک ما بایست در راس قرار گیرد ، به این معنی است که خیر و صلاح گروه مهم تر از خواسته های افراد است . همگی ما با هم به عنوان یک انجمن دارای مسئولیتی مشترک در برابر یکدیگر و در برابر انجمن هستیم که بهبودی شخصی ما را ممکن می سازد.
سنت یک از ما می خواهد تا چشم انداز و دید خود را تغییر دهیم . برای اولین بار کلمه “ما ” به جای “من” قرار میگیرد . این تعهد آغازی بر آزادی ما است . ما یاد می گیریم که رها کنیم . ما در می یابیم که می توانیم به گروه جهت تصمیم گیری اعتماد کنیم . این بین سنت یک و قدم دوازده است . زیرا عشق و خدمت اصول روحانی مشترک آنها هستند . وقتی که این اصول را در تمام امور زندگی به کار می گیریم ، اتحاد و یا اشتیاق برای ایجاد اتحاد نتیجه طبیعی آن خواهد بود . انجمن ما باید سالم باشد تا ما بتوانیم رشد کنیم ، اما نمی توانیم با مدیریت یا کنترل این شرایط را بوجود آوریم . معتادان از طریق الگو سازی و همدلی می آموزند . یک انجمن محلی سالم NA فضای کافی برای پذیرش همه معتادان در هر مرحله از بهبودی که باشند، دارد.
کارکرد دوازده قدم لازم است تا بتوانیم خرابی ها و آشفتگی های گذشته را از بین ببریم و راهی به قلب مان باز کنیم. اما نمی توانیم صبر کنیم تا کارکرد قدم ها را تمام کنیم و بعد درکی از سنت ها پیدا کنیم. به روشهای مختلف، ارتباط ما با سنت ها از همان بار اول که وارد جلسه می شویم، آغاز گردد. فضای یک جلسه می تواند پیام برتری که از طریق هر یک از ما کار می کند، راهکارهایی را در دسترس مان قرار می دهد که قبلاً هیچوقت نداشتیم. زمانی که با اتحاد به گرد هم می آییم، راه را برای یکدیگر و همینطور خرد نیروی برتر از خودمان باز می کنیم.
کنار آمدن با سنت یک می تواند چالش برانگیز باشد. ما شدیداً به یکدیگر نیازمندیم، اما در عین حال می ترسیم. این حالت اغلب از تجارب دردناک گذشته سرچشمه می گیرد. ما آمادگی داریم تا واکنشی تفرقه انگیز نشان دهیم مبادا دوباره آزار شویم. ما از روی غریزه ممکن است بیماری را برای بهبودی فراهم کرده ایم. اعتیاد ما را از دیگران جدا می سازد، و اتحاد پادزهری برای انزوا است. هر قدر اعتماد ما به انجمن بیشتر شود، ترسمان کمتر می شود. در حالی که احساسات ممکن است در حال دور کردن ما از جلسات باشند، اتحاد در داشتن یک هدف ما را در کنار همدیگر نگه می دارد. بر جای خود باقی ماندن در هنگام سختی ها یک عملکرد اساسی و پرمحتوا از روی تسلیم است. ما بیشتر به یکدیگر نیاز داریم تا به باورهای قدیمی مان.
اتحاد اولین نگاه اجمالی و گذرای ما به دور از خود مشغولی است. که با تمایل ما برای صادق بودن آغاز می شود، و به ما می آموزد که با روشن بینی و قلبی باز به اطرافیان خود گوش فرا دهیم. ما اگر حتی یکی از دشمنان گذشته خود را ببینیم که به دنبال راه تازه ای برای زندگی در بهبودی می گردد، واقعاً خوشحال می شویم و خیلی بیشتر شگفت زده می گردیم وقتی که او در زمان سختی ها به کمک ما می شتابد. ما لذت فراوانی می بریم وقتی که می بینیم یک معتاد دیگر بهبودی خود را آغاز کرده است. یکی از خالص ترین نمونه های نیت خیر در NA این است که از صمیم قلب خواهان این هستیم که تازه واردان نیز به آزادی و رهایی دست یابند.
بعضی اوقات این آرزو از امیدی که برای خود داریم نیز ناب تر و خالص تر است. زمانی که این اشتیاق و آرزو برای ما جا بیفتد، خود را ملزم می دانیم تا هر مانعی که بین تازه وارد و پیام بهبودی وجود دارد را از سر راه برداریم.
به کارگیری این اصول ممکن است اشتیاق ما را جهت آموختن دیگر انواع روش های روحانی برانگیزد. در تاریخچه ما درس های فراوانی وجود دارد و تحقیق و آموزش می تواند قسمتی از رسیدن به درک سنت ها باشد. لازمه به کارگیری سنت ها رسیدن به درک قلبی و ذهنی از آنها است. ما از طریق تمرین ارتباط آگاهانه و روش بینی، چیزهای فراوانی درباره اصول مان می آموزیم. آگاهی در حال رشد ما منبعی از دانش و خرد است. اگر انعطاف ناپذیر و کوته فکر باشیم، وقوع معجزات را نمی بینیم زیرا به آن شکلی که ما انتظارش را داشتیم نبودند. خیلی آسان ممکن است چه به عنوان فرد و چه به عنوان گروه فراموش کنیم چگونه به این جایگاهی که امروز داریم، دست یافته ایم. سپاسگزاری و احساس شگفت زدگی، دیدگاه و چشم انداز ما را تغییر می دهد. زنده نگه داشتن اصول پایه یکی از نعمات رساندن پیام است.
پاداش خدمت خیلی بزرگتر از کاری است که می کنیم. یکی از اعضا توضیح می داد که چگونه خدمت، اتحاد را برای او تبدیل به یک واقعیت کرد: «در پایان اولین جلسه باز گردم یا نه. در همین یکی از اعضا از من پرسید که آیا تازه وارد بودم. وقتی من جواب مثبت دادم، او به من خوش آمد گفت و از من خواست تا سطل زباله متعلق به جلسه را خالی کنم. از آن به بعد هرهفته به جلسه می رفتم و سطل را خالی می کردم. از آن زمان به بعد من یک عضو NA شدم.» درخواست بعهده گرفتن خدمت به ما کمک می کند تا احساس کنیم مفید هستیم و توسط دیگر اعضا دیده می شویم. ما راحت تر در انجمن می مانیم اگر احساس مفید بودن بکنیم.
حضور و شرکت از اجزا ضروری اتحاد هستند، و به ما کمک می کنند تا احساس تعلق کنیم.ما اکثراً می گویم که خدمت یک مسئولیت است، اما باید بدانیم که خدمت یک ابزار نیز هست، خدمت در معتادان گمنام به ما کمک می کند تا سنت یک برایمان به امری ذاتی تبدیل شود. به ما یاد می دهد که چگونه با دیگران کار و زندگی کنیم و چگونه اراده نیروی برترمان را به اجرا در آوریم، در ضمن اغلب ما را به سمت قدم ها سوق می دهد. آزادی و رهایی از اعتیاد فعال، خیلی زودتر از آزادی و رهایی از ترس، خشم و افسوسی که در وجود ما لانه کرده است، اتفاق می افتد. آموختن عمل از روی عشق و اتحاد ما را از قفس قدیمی مان آزادی می سازد.
اهمیت دادن به منافع مشترک مان با خدمت شروع می شود، اما بتدریج بر تمام زمینه های زندگی مان تاثیر خواهد گذاشت، رابطه ما با سنت ها، خود را در رفتار ما و مستقیم در زندگی ما در خارج از NA نشان می دهد. در خدمت ایجاد ارتباط یک لازمه جهت اتحاد است که این درباره روابط شخصی ما نیز صدق می کند. یادگیری ارتباط موثر یکی از بزرگترین تاثیرات خدمت درNA است. که باعث افزایش توانایی ما در رساندن پیام و همین طور باعث تغییرات مثبت در زندگی، محیط کار، خانه و روابط ما با دیگران می شود. روابط خوب و موثر یکی از نتایج اتحاد و همچنین یک شرط لازم برای آن است. برای مثال اگر ما نتوانیم در زندگی زناشویی خود ارتباط برقرار کنیم، خیلی زود برای حفظ آن زندگی به مشکل بر خواهیم خورد. اما اگر منافع مشترک خانواده را در نظر بگیریم، آنگاه می توانیم امیال شخصی را به خاطر منافع کل کنار بگذاریم. تسلیم به ما کمک می کند تا با واقعیت آشتی کنیم حتی وقتی که بر خلاف میل ما است. زمانی که اتحاد، اصل روحانی باشد که راهنمای ماست، از بگومگو و مشاجرات بی مورد بی نیاز می شویم. ما دیگر می توانیم علی رغم تفاوت هایمان در کنار یکدیگر زندگی کنیم، زیرا به استحکام و کمال پیوندهایی که ما را به یکدیگر متصل می سازند، اعتماد داریم.
(برگرفته شده از: اصول راهنما روح سنت های ما و کتاب پایه معتادان گمنام )
