هر گروه بايست مستقل باشد، به استثناء مواردی که برگروه‌های ديگر و يا NA درکل اثر بگذارند.
سنت استقلال ما اطمینان حاصل می کند تا هر گروه NA قادر باشد به بهترین نحو ممکن پیام رسانی کند . هر گروه برای خود تصمیم می گیرد و مسئولیت آن تصمیم را بر عهده می گیرد . نتیجه این کار آن خواهد بود که هر یک از ما قادر خواهیم بود تا با آزادی و خلاقانه بهبود پیدا کنیم . ما به راههایی جهت کمک به دیگران دست پیدا می کنیم که منطقی به نظر رسند و گروههای مان می توانند تصمیماتی بگیرند که هر چه بهتر نیاز معتادانی که در جلسه شرکت می کنند را برآورده سازند.
زمانی که جمله ای واقعیت داشته باشد ، اما درباره مورد خاصی صدق نکند ، ما از کلمه * استثنا * استفاده می کنیم . استثنا ما را از انگیزه مطلق بودن رها می سازد . ما از این کلمه در سنت چهارم و به نوعی در قدم نهم استفاده می کنیم تا انگیزه های خود را متعادل سازیم قبل از اینکه زیاده روی کنیم و خسارت به بار آوریم . ما یاد می گیریم که چگونه بین هوس ، اجبار ، ایده خوب و اراده نیروی برترمان تفاوت قائل شویم . کلمه استثنا در این سنت از ما می خواهد تا هنگام تصمیم گیری دیگران را در نظر داشته باشیم تا باعث گیر افتادن خود نیز نشویم . این ممکن است یک محدودیت باشد اما سد راه نیست . در چارچوب اصول مان ، ما می توانیم خلاق ، مستقل ، و فروتن باشیم .
استقلال گروه ها ، لازمه بقای ماست . در لغت نامه ، مفهوم مستقل این است : داشتن حق و قدرت حکومت بر خود چه مستقیما و چه با تحویل گرفتن از دیگری و بدون کنترل خارجی ، بدین ترتیب که گروه های ما بر خود حاکم هستند و تحت هیچ کنترلی از خارج نیستند . هر گروه باید بر روی پای خود بایستد و رشد کند .
ممکن است کسی سوال کند ، آیا واقعا مستقل هستیم ؟ مگر ما در NA کمیته های خدماتی ، دفاتر و مراکز ، کمیته های اجرایی ، سرویس های تلفن اظطراری و فعالیت های دیگر نداریم ؟ ما از این خدمات ، برای بهبودی خود و پیشبرد هدف اصلی گروه استفاده می کنیم . معتادان گمنام ، انجمن زنان و مردان معتادی است که به صورت گروه ، دور هم جمع می شوند و از مجموعه ای از اصول روحانی برای رهایی از اعتیاد و یافتن یک روال تازه در زندگی ، استفاده می کنند . خدماتی که ذکر شد ، حاصل کار اعضایی است که با آغوش باز تجربه و کمک خود را برای آسان تر کردن راه ما عرضه می کنند.
یک گروه معتادان گمنام ، هر گروهی است که در محل و ساعت به خصوص به طور منظم و با هدف بهبودی تشکیل شود ، مشروط بر این که از قدم های دوازده گانه و سنت های دوازده گانه معتادان گمنام پیروی کند . جلسات ما معمولا بر دو نوع اند : جلساتی که ورود به آن برای همگان آزاد است و جلساتی که برای عموم آزاد نیست و فقط مخصوص معتادان است . دستور جلسه هر گروهی با گروه دیگر تفاوت دارد . در بعضی از جلسات تمام حاضران می توانند صحبت کنند ، در بعضی دیگر فقط یک سخنران صحبت می کند . بعضی ، مخصوص سوال و جواب هستند و بعضی در مورد مسئله خاصی تمرکز و صحبت می کنند .
دستور جلسه که در جلسات از آن استفاده می شود ، هر چه که باشد ، وظیفه و نقش گروه همیشه ثابت است و آن بوجود آوردن یک محیط مطمئن و مناسب برای بهبودی فردی و تشویق و ترویج این بهبودی است . این سنت ها ، قسمتی از یک مجموعه اصول روحانی معتادان گمنام هستند که بدون آن ها NA نمی تواند وجود داشته باشد.
استقلال ، به گرو های ما آزادی عمل می دهد که راسا فضای بهبودی را برای اعضای خود به وجود آورند و به هدف اصلی خود جامه عمل بپوشانند . این ها دلایلی است که باعث می شود ما این چنین مراقب استقلال خود باشیم .
ممکن است اینطور به نظر برسد که ما می توانیم در گروه های مان بدون در نظر گرفتن حرف های دیگران هر تصمیمی را بگیریم و به اجرا بگذاریم . این مطلب تا حدودی درست است ، هر گروهی در امور خود آزاد است ، به استثناء مواردی که اقداماتش در سرنوشت گروه های دیگر و یا NA در کل تاثیر بگذارد . درست مانند وجدان گروه ، استقلال هم می تواند تیغ دو لبه ای باشد . از استقلال گروه ها ، بارها برای توجیه تمرد از سنت ها ، سوء استفاده شده است . هر وقت که در کارها تضادی وجود داشته باشد معنایش این است که ما از اصول مان غافل شده ایم . حال اگر همه چیز را بررسی و خاطر جمع شویم که در محدوده سنت های مان عمل کرده ایم ، در صورتی که برای گروه های دیگر تکلیفی معین نکرده و چیزی را به آن ها تحمیل نکنیم ، همچنین عواقب کار خود را نیز قبل از انجامش در نظر گرفته باشیم ، در آن صورت همه چیز درست خواهد بود .
اگر چه این سنت بطور شفاف درباره استقلال گروه صحبت می کند ، اما ما در می یابیم که به کارگیری این اصول در زندگی شخصی مان نیز بسیار مفید بوده است ، استقلال شخصی به ما اجازه می دهد که خود واقعی مان باشیم ، و دقیقا با خود واقعی بودن مان است که قادریم پیام را به معتاد دیگری که در عذاب است برسانیم . دلیل آن نیز این است که هر یک از ما متفاوت هستیم و می توانیم با خود رو راست و در مورد تجربه مان نیز صادق باشیم . این صداقت نیرومندترین ابزاری است که در تلاش مان برای رساندن پیام در دست داریم .
در دوران اعتیاد فعال ، خیلی دوست داشتیم خود را مستقل نشان دهیم و از آن در هر فرصتی سو استفاده کرده و خود را آزاد و رها نشان دهیم . یا برعکس هرگز به مستقل بودن خود افتخار نمی کردیم ، شاید به این دلیل که آسایشی غیر طبیعی در وابستگی مایوسانه خود می یافتیم و فکر می کردیم نداشتن مسئولیت یعنی آزادی . در بهبودی درک می کنیم که بردگی را با آزادی اشتباه گرفته بودیم و بهبودی یک فرآیند پیشرونده برای رهایی ما از قید و بند اعتیاد است .
به دست آوردن آزادی در بهبودی به این معنی نیست که ما مسئولیتی نداریم . انواع تعهداتی که ما در زندگی داریم به نسبت روابط مان و نقشی که در آن روابط بازی می کنیم ، متغییر هستند . در محل کار ، در خدمت ، در جامعه و در خانواده مان از اعمال ما بر روی دیگران تاثیر دارد . اعمال بر روی معتادان گمنام چه تاثیری دارد ؟ این اعمال چگونه بر خانواده ، دوستان ، همکاران و جامعه تاثیر دارد ؟ ما در می یابیم که دیگر تنها نیستیم و حتی زمانی احساس وصل بودن نمی کنیم ، باز هم در ارتباط با دیگران هستیم و اعمال ما مهم است .
استقلال شخصی برای همه ما ارزش یکسانی ندارد . در واقع ممکن است مدتی طولانی باشد که بعضی از ما تصمیمی برای خود نگرفته باشیم . بعضی از ما زندانی بودیم و بعضی دیگرمان هنوز وابسته خانواده . بعضی از ما روابطی داشتیم یا در سازمانی بودیم که باعث از بین بردن استقلال مان می شد . گرفتن ساده ترین تصمیمات برای ما می تواند چالش برانگیز باشد ، و ممکن است بدنبال کسی یا چیزی باشیم تا به جای ما تصمیم بگیرد . در زندگی شخصی مان ، استقلال خیلی شبیه به خودمختاری است ، به این معنی که : ما از ابزاری که اصول روحانی مان در اختیارمان گذاشته استفاده می کنیم تا زندگی ای برای خود تشکیل دهیم که برایمان قابل قبول باشد . حتی وقتی محدویت های شدید داریم ، مثل معلولیت جسمی یا زندانی بودن ، باز هم می توانیم آزادی را تجربه کنیم . یکی از اعضای مسن ما که در حال سازگار شدن با یک معلولیت جسمی بود ، آزادی را به این گونه تعریف می کرد : ” توانایی در عشق ورزیدن به محدویت ها بدون ترس .” اگر قادر باشیم به آزادی به عنوان یک شرایط روحانی بنگریم ، دیگر کمتر به محدوده آن توجه داریم و بیشتر به دنبال کشف امکانات فوق العاده ای هستیم که در اختیار مان می گذارد .
(برگرفته شده از: اصول راهنما روح سنت های ما و کتاب پایه معتادان گمنام)
سنت چهارم معتادان گمنام
